ما در داخل قانون حق تکثیر داریم اما عضو معاعده های بین المللی حمایت از آثار ادبی و هنری نشدیم. شاید بپرسید چرا؟ بررسی ها نشون میده که پیوستن به این معاعده ها مجموعا به ضرر ما تموم میشه، چرا؟ اولین دلیلش خروج زیاد ارز از کشوره. مثلا در صورت پیوستن به این معاعده ها شما مجبورید فقط برای نرم افزارهای خارجی نصب شده روی یک رایانه خانگی چندین میلیون هزینه کنید. یا مثلا یک کتاب دانشگاهی که امروز ۲۰، ۳۰ هزار تومنه ممکنه فردا با بهای چند برابر بخرید. علاوه بر این پیوستن به این معاهده زمینه تحریم علمی ما رو هم فراهم میکنه و فردا خیلی راحت میتونن بگن که کتاب های علمیمون رو به شما نمیفروشیم و شما هم کاری نمیتونید بکنید. البته الان هم میگن ولی ما کار خودمون رو میکنیم و اونها هم نمیتونن کاری بکنن. لذا در شرایطی که زیر ساخت های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی فراهم نیست، این پیوستن آسیب های زیادی به همراه داره.